Mijn naam is Marianne van Straten en sinds januari 2023 fulltime herinnerings- en afscheidsfotograaf.
Waarom ben je afscheidsfotograaf geworden, wie zit daar nu op te wachten?
Altijd maar in verdriet aanwezig te zijn, zijn de vragen die mij regelmatig gesteld worden.

Bij een afscheid is soms berusting maar vaak een immens verdriet. Waar veel verdriet is, is veel liefde.
En dat is wat ik vast mag leggen. De liefde voor degene die is overleden maar ook de liefde voor elkaar.
Waarom heb ik uiteindelijk, na zoveel jaar in het ziekenhuis te hebben gewerkt , gekozen voor dit mooie vak?

Toen mijn vader overleed, ik was 25 en had 2 jonge kinderen, is het korte ziekbed en zijn afscheid in een waas aan mij voorbij gegaan.
Natuurlijk weet ik nog goed hoe ik zijn benen masseerde, hoe mager hij werd,
hoe stoer hij zijn lot tegemoet trad. Maar ik weet ook heel veel niet meer. Wie zijn er op zijn afscheid geweest, wie heeft er gesproken, heb ik met de aanwezigen gesproken, zat ik naast mijn moeder?
Welke bloemen hebben we op zijn kist gelegd, hebben we een mooie kist uitgezocht, was het koud?
Samen met de herinneringen van mijn familie kan ik wel wat gaten opvullen maar wat had ik graag een tastbare herinnering gehad aan zijn afscheid.

Het album zou heus niet iedere week of iedere maand zijn ingekeken.
Maar het had ons allemaal geholpen zijn overlijden een liefdevolle plek te geven.
Daarom ben ik afscheidsfotograaf geworden, om een ander met een groot verlies te kunnen helpen de herinnering vast te houden.

foto: Annette Schalbroeck

Liefdevol dichtbij, met liefde het leven en afscheid in beeld.